෴ මීමුරයේ සිට නුවර එළිය හරහා හපුතලේ World's End Lodge වෙත... ෴

     මුලින්ම සමාව භජනය කරනවා දෙවැනි ලිපිය ලියන්න ප්‍රමාද වීම ගැන. කලින් ලිපිය කියවපු නැති අය බලනවා ඇති මේ මොකක්ද මේ කියන්නේ කියලා. ඒ අය පොඩ්ඩකට මේ සබැඳියට ගිහින් ආවොත් හොඳයි :-) අද මම කියන්න යන්නේ මීමුරේ චාරිකාවේ දෙවැනි දිනය ගැන.

෴ සොඳුරු මීමුරය බලා... ෴

     ඉතින් කොහොමද යාළුවනේ... මට නම් මාස ගානකට පස්සේ ජීවිතයට නව පනක් ලැබුනා වගේ. ඒ මොකද කිව්වොත් සොඳුරු පරිසරයක කාලය ගෙවන්න අවස්ථාවක් ලැබුනා. ඒවටත් පිං කරල තියෙන්න ඕන ;-) ඒක නෙමෙයි... ඔය ගොල්ලෝ සූරිය අරණ චිත්‍රපටිය නරඹලා තියෙනවද? බය වෙන්න එපා, මම මේ චිත්‍රපටියක් ගැන ලියන්න යනවා නෙමෙයි. ඒ චිත්‍රපටිය නිසා මට දැන ගන්න ලැබුනු සුන්දර පරිසරයට ගිය ගමනක් ගැනයි ලියන්න යන්නේ. වෙන කොහේවත් නෙමෙයි, මීමුරය ගැන.

෴ ඉලුක්කුඹුර (මානිගල කන්ද, සේර ඇල්ල) චාරිකාව ෴

     කොහොමද යාළුවනේ... ඔන්න ඉතින් මාස හයකට විතර පස්සෙ සුපුරුදු මම, මගේ ප්‍රියතම විනෝදාංශයක පසු සටහනක් අරගෙන ඔයගොල්ලන්ව හම්බ වෙන්න ආවා. ඔව්, තවත් චාරිකාවක් :-) අපේ ගමන් මාර්ගය උනේ, කොළඹ කොටුව, මහනුවර, මාතලේ, රිවර්ස්ටන්, ඉලුක්කුඹුර. ඉලුක්කුඹුරේ ඉඳන් පයින් ඇවිද්ද ටික තමයි ලස්සනම කොටස. ඒත් මං පිළිවෙලට කියාගෙන එන්නම්කෝ. 

෴ මම ගියා අවුකන බුදුන්ටත් දැස්දුන් මිනිසා සොයා...

"මේතරම් සියුමැලිද කළු ගල
හිතන්නටවත් බැරි නිසා...
මම ගියා අවුකන බුදුන්ටත්
දැස්දුන් මිනිසා සොයා..."

෴ රෝස තිරුවාන නිධිය බලා නාමල් උයන වෙත...

     ඔන්න මම ආවා. පොරොන්දු වෙච්ච විදියට තිරුවාන නිධියකුත් අරගෙනම. නිකන් එකක් නෙමේ, දකුණු ආසියාවේ තියෙන විශාලම තිරුවාන නිධිය. මේ ස්ථානය සොයා ගැනීම, බලා ගැනීම සහ මේ පිළිබඳව ලෝකය දැනුවත් කිරීම වෙනුවෙන් මුලින්ම අපි වනවාසී රාහුල හිමියන්ට නමස්කාර පූර්ව ස්තුතිය පිරිනමල ඉදිමු.

෴ නොසිඳෙන දිය උල්පතකින් යුත් දඹුල්ල රජමහා විහාරය...

     සිංහල හින්දු අලුත් අවුරුද්දට පස්සෙ අපි හම්බ වෙන පළවෙනි වතාව තමයි මේ... ඒ නිසා හැමෝටම සුබ අලුත් අවුරුද්දක් කියනගමන් මාත් එක්ක රන්ගිරි දඹුළු රජමහා විහාරය වන්දනාමාන කරගෙන අලංකාර දඹුළු ලෙනත් බලන්න යන්න එන්න කියල පොඩි ආරාධනාවකුත් කරනවා :-)

     මේපාර අලුත් අවුරුද්දෙ වැඩ ඇල්ලුවේ පොඩිපහේ චාරිකා කිහිපයකින්. ඇත්තටම කිව්වොත් ඒකාකාරී ජීවිතයට නව පණක් ලැබුනාවගේ. සති දෙකකට ආසන්න කාලයක් කිසිම අන්තර්ජාල සම්බන්දතාවක්, ජංගම දුරකථන නාදවීමක්, පොතක් පතක්, පරිගනකයක් නැතුව දුර ඈත ගමක ගෙවුනු අපූරු නිවාඩු කාලයක්. කොළඹට සුපුරුදු මුදල් උපයා ගැනීමේ යාන්ත්‍රික ජීවන රටාවෙන් මිදුනු මිනිසුන් පිරිස් තවමත් ලක්දිව වෙසෙන අතර ඔවුන් ජීවිතය තුල ලබන සතුට යහමින් මුදල ඇති පුද්ගලයෙකුටවත් ලබා ගැනීමට හැකිදැයි සිතුනු වාර අනන්තය. ඇත්තටම අපි හොයන සතුට මොකක්ද?

     වෙන චාරිකාවලට සම්බන්ධ මගේ ලිපි වගේ මේකෙ නම් පාර හොයාගැනීමට අදාලව වැඩිපුර විස්තරයක් කියන්න දෙයක් නෑ. මොකද විහාරය පිහිටලා තියෙන්නෙ දඹුළු නගරයට ඉතා ආසන්නයෙම තමයි. අලංකාරවූත් විශාලවූත් හිඳි පිළිමයකින් විහාරය පිරී තිබෙන අතර කෞතුකාගාරයක්, දේවාල කිහිපයක් සහ රන්ගිරි දඹුළු ගුවන් විදුලි සේවාවද පිහිටුවා ඇත්තේ ඒ ආසන්නයේමය. විහාරය හා ඒ අවට ඇති බොහෝ කළා නිර්මාණ දඹුළු ලෙන් වලට සරිලන ලෙස කෘතිමව නිමවා ඇති නමුත් සුන්දරත්වය අතින්නම් ඉතා ඉහළය.

     ලිපිය කෙටි වෙන්න ඕන නිසා මම දැකපු සහ දැන ගත්ත අපූරු සහ අළුත් දේවල් ගැන පමනක් ලිපියෙ ඉතුරුටික පුරවන්නම්. මුලින්ම ඉතිහාසය පොඩ්ඩක් ගැන දැනගමු. බුද්ධ වර්ෂ වලින් කියනවනම් 455 වැන්නෙදි, වළගම්බා හෙවත් වට්ටගාමිණී අභය රජතුමා තමයි මේ ලෙන තුල පිළිමවහන්සෙ විශාල ප්‍රමාණයක් ස්ථාපනය කරවලා ආරම්භ කරල තියෙන්නෙ. ඒකාලෙ මේ ලෙන හඳුන්වලා තියෙන්නෙ අවිජ පබ්බත කියලලු. ඉතින් එහෙම ආරම්භ උන මේ ලෙන් විහාරයට මෙම හිඳි පිළිම වහන්සේ එකතුවෙලා තියෙන්නෙ පහුකාලයක. මේ හිඳි පිළිමයෙ තියෙන විශේෂත්වය තමයි, රත්තරන් ආලේපිත, ධර්ම චක්‍ර මුද්‍රාවෙන් පවතින ලොව විශාලම හිඳි පිළිම වහන්සේ වීම්. පිළිමයේ උස අඩි 100ක් ලු. ඒවගේම මෙහි පවතින බෝධිය ජය ශ්‍රී මහා බෝධි අංකුරයකින් පවතින්නක් බව සඳහන් වෙනවා.

     මෙම දඹුළු ලෙන තුල මම දුටු අනික් සුවිශේෂී ස්ථානය තමයි කිසිදා නොසිඳෙමින් පැවතියාවූ ජල උල්පත. ඇත්තටම මෙහි ජල බින්දු වැටෙන්නේ ලෙන මුදුනින්, වෙන උල්පත් වගේ පොළවෙන් නෙමෙයි. ඒත් බැලූ බැල්මට ලෙන මුදුනෙ ජලය එකතු වෙච්ච තැනක්වත් ගහක් කොළක් වත් පේන්න නම් නෑ. වර්ථමානයේ නම් ලෙන මුදුනට නගින්න දෙන්නෑ. ඒ නිසා ඊට වැඩි දෙයක් නිරීක්ෂණය කරන්න බෑ. හැබැයි මේවගේ දෙයක් සිදු වෙන්න බැරි කමකුත් නෑ. :-)

     දැන්නම් මම කියන්න යන්නෙ මේ දඹුළු පන්සලටවත්, ලෙනටවත් විශේෂිතවූ දෙයක් ගැනනම් නෙමේ, හැබැයි බෞද්ධ කළා ශිල්පවල තියෙන සියුම් අංගයක් ගැන. ඔය ගොල්ලො දන්නවද සැතපෙන බුදු පිළිමයක සහ පිරිනිවන් පෑම දක්වන බුදු පිළිමයක් අතර වෙනස? මම නම් අද වෙනකම් දැනගෙන හිටියෙ නෑ. මට දැන ගන්න ලැබුනු විදියට නම් ඒ සියුම් වෙනස සොයාගන්න පුළුවන් පිළිම කොටසේ පාදයන්ගේ ඇඟිලි පිහිටා තියෙන ආකාරයට. සැතපෙන පිළිමයක ශ්‍රීපාදයන්ගේ මහපට ඇඟිලි සමාන්තරව පිහිටා ඇති අතර පිරිනිවන් පැම පිළිබුඹු කරද්දී ඉහළින් තිබෙන පාදයේ, එනම් වම් පාදයේ මහපට ඇඟිල්ල සහිත පාදය තරමක් පිටුපසට පිහිටන ආකාරයට නෙළා පැවතීමයි.

     මේ ස්ථානයේ තියෙන බිතු සිතුවම්, පිළිම වට පිටාවට අදාල සුන්දරත්වයනම් ලිපියකින් විස්තර කරන්න අමාරුයි. ඒ ටික ඔයගොල්ලො ඇවිල්ලම බලාගන්න. ආපුවම මිනිසාගේ පැරණිම මිතුරාවන වඳුරාගෙන් පොඩ්ඩක් පරෙස්සම් වෙන්න අමතක කරන්නත් එපා. ඌ අපිටනම් හානියක් කරන්නෑ, කරන එකම දේ අතේ තියෙන දේ උදුරගෙන යනඑක විතරයි. උනුත් කාලයක් එක්ක ටිකක් වෙනස්වෙලා. එහෙම කිව්වෙ පිරිමින්ගෙ අත්වල තියෙන දෙවල්වලට වඩා උන් උනන්දු වෙන්නෙ කාන්තාවන්ගෙ අත්වල තියෙන දේවල් අරගෙන දුවන්නලු. :D

     අදට ඔය ඇති. ලබන පාර හම්බවෙනකොට රෝස තිරුවාන නිධියක් මතට නගින්න බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්න. එහෙනම් මං ගියා. ජීවිතය කෙටියි, ඒ ටිකේ පුළුවන් තරම් තමන් සතුටින් ඉඳලා අනිත් අයවත් සතුටින් තියන්න බලන්න :-)

(තව පින්තූර බලන්න මගේ මුහුණු පොතට යන්න)

♠ අසම්පූර්ණ චාරිකාවේ ඉතුරු කොටස...

     මේ ලිපිය, මගේ කලින් ලිපිය වන "කන්‍යාවියන් සොයාගිය අසම්පූර්ණ චාරිකාව" ගැන කියවෙන ඉතුරු ටික. ඇත්තටම කිව්වොත් මේ ලිපිය ලියන්න හිතල නම් ගොඩක් කල්. ඒත් එක පාරටම වැඩ වැඩි උනා. මොනා උනත් දවසේ අත්‍යවශ්‍ය අංගයක් වෙන චිත්‍රපටි බැලීම ආදිය අතපසු කරන්න බැරි නිසා මේවගේ වැඩ ටිකක් පහුඋනා. සොරි හොදේ... ;-)

     මං කලින් ලිපිය නැවැත්තුවේ හතරේ කණුව ළඟින් බැහැල. අද එතන ඉදන් කන්දෙ අපි ගියපු දුරට එනකම් යමු. හැබැයි අන්තිම ටිකේ පින්තූර නම් නෑ. මොකද දිය ඇල්ලක් දිගේ අපේ ගමනෙ අන්තිම කොටස යෙදිල තිබුන නිසා මගේ බහු කාර්‍යය දුරකතනය වතුරෙ වැටෙන් නැතිවිදියට පොලිතින් උරයක දාගෙන තමයි ගියේ. :-)

     හතරේ කණුවෙන් බැහැලා තියෙන අතුරු පාරෙ දිගටම යන්න තමා තියෙන්නෙ. එතන බස් රථය ගමන් කර පාරට අමතරව එකම එක අමතර පාරයි තියෙන්නෙ. ඒ නිසා පැටලෙන එකක් නෑ. ඒ පාර දිගේ යනකොට මුල්ම හඳුනාගැනීමේ සළකුන වන පාලම හම්බවේවි. ඒකෙ පින්තූරයක් ඔන්න මං එකතුකරා.

     ඔය පාලම පහුකරපු ගමන් පාරවල් දෙකක් තියෙනවා. එකක් දකුණට. ඒකෙ ගියපුවම කඳු තුනක් නගින්න පුළුවන්ලු. හැබැයි අපි ගියේ අනිත් පාරේ. කියන විදියට මේ පාරේ ගිහින් කඳු දෙකක් නගින්න පුළුවන්ලු. කොහොම හරි අපේ ඊළඟ සළකුණ තමයි නෙල්නා කුකුළු ගොවි පොළ. මෙතනට යන්න ක්‍රම දෙකක් තියෙනවා. අපි යන කොට ගියේ කෙටි පාරකින්. ඒ කියන්නෙ තේ වතු මැද්දෙන්. ඒ පාර විස්තර කරන්න අමාරු නිසා අපි එනකොට ආපු පාර ගැන කියන්නම්. ඇත්තටම ඒක ගැන විශේෂයෙන් කියන්න දෙයක් නෑ. හැරුන තාර පාර දිගේ කෙළින්ම ගියාම වම් අත පැත්තෙන් ගොවි පොළ පෙනේවි. පහළ තියෙන්නෙ ඒ ගොවි පොළ දුරට පේන හැටි.

     කෙටි පාරෙන් යනවනම් කන්කානම් කෙනෙක්ගෙ නවාතැනක් වගේ එකක් පහු කරගෙන යන්න වෙනවා. ඔය ගොල්ලො කලින් ගියපු අය නෙමෙයි නම් ඒ ප්‍රදේශය ගැන කිසිම වැටහීමක් නැත්නම් සහ දමිළ භාෂාව කතා කරගන්නත් අමාරුනම් හොඳම දේ තමයි කෙටි පාර මග හරින එක. ඊට වැඩිය මං ඒ ගැන කියන්න යන්නෑ ;-)

     නෙල්නා ගොවි පොළ ලඟින් පාර වල් තුන තියෙනවා. එකක් ගොවි පොළට යනපාර. ඒත් එක්කම තියෙන බොරළු පාර තමා කන්ද පැත්තට යන්න තියෙන්නෙ. තව පාරක් තියෙනවා ආයි පිටි පස්සට යන්න. හැබැයි ඒක කොහෙට යනවද කියල දන්නෑ. කොහොමත් ඒ පාරට ගේට්ටුවක් දාල තියෙන්නෙ. කොහොම හරි අදාල බොරළු පාරෙ දිගටම ගියාම බංගලාවක් හම්බවෙනවා. ඔන්න ඒකෙ පින්තූරෙකුත් එකතුකරා.

     ඔය ගොල්ලන්ට පින්තූරෙ බැලුවම පේනවා ඇති බංගලාවෙ ගේට්ටුවට දකුණු පැත්තෙන් තව ගල් කනුවක් තියෙනවා. ඇත්තටම එතන ගල් කණු දෙකක් තියෙනවා. මගේ කැමරා කාචයට අහුවෙලා තියෙන්නෙ එකයි. ඔන්න ඔයපාරේ තමයි යන්න තියෙන්නෙ. ඔය පාර කියන්නෙ ඇත්තටම වතු වලට ජලය පරිවහනය කරන්න අඟලක් ආකාරයට හදපු මිනිස් නිර්මාණයක්. ඕක දිගේ යනකොට දකුණු අත පැත්තෙ ලස්සන බුදු ගෙයක් හම්බ වෙනවා. ඒ බුදුගේ මගෙ කැමරාවෙ සටහන් වෙලා තිබ්බෙ මෙන්නෙ මේ විදියට.

     ඒකත පහු කරගෙන දිගටම යනකොට ආයිමත් දකුණු අත පැත්තෙම හම්බ වෙනවා පොඩි දේවාලයක්. ඒකෙ පින්තූරෙකුත් මං එකතු කරා.

     මම හිතන්නෙ අපිට එතන ඉදන් තමා පාර වැරදුනේ. හැබැයි අපිව දැනුවත් කරල තිබ්බෙ අපි ඇපු ඇල දිගේම යන්න කියල. ඒ නිසා අපි ඇල දිගේම ගියා. පහල පින්තූරෙ තියන ඇල දිගේ උඩට යන්න කියල අපි අන්තිමට තීරනය කරා. ඔතනින් පස්සෙ නම් පින්තූර මුකුත්නෑ. අපි ගියා... ගියා... ගියා... අන්තිමට පොඩි දිය ඇල්ලක් හම්බ උනා. හැබැයි එතන්ට එනකන් ආවෙත් ලේසි පහසු පාරක නම් නෙමේ. කොහොමහරි දිය ඇල්ල නගින්න ටිකක් අමාරු වගේ දැනුනා. මේ තැනට ජංගම දුරකතන සංඥා නෑ. මොබිටෙල්, ඩයලොග්, එයාටෙල් මුකුත්ම නෑ. මිනිස් පුලුටක් නෑ. මෙතන ඉදන් කැළේ පාරකින් යන්න තීරණය කරත් කැළේට ඇතුලු උනගමන් තේරුනා කිසිම අඩි පාරක් නෑ කියල. අපි නවතින විදියට බඩු ගෙනාවෙවත් කෑම ගෙනාවෙවත් නැති නිසා ගමන එතනින් ඉවර කරන්න උනා.

     වැඩේනම් දුකයි තමයි. මොනා කරන්නද? දැන දන්නවා අඩුම ගානෙ ඒ වගේ ගමනක් යන්නෙ කොහොමද, මොනාද ගෙනියන්න ඕන කියලවත්. ඔන්න ඔහොමයි අපි කන්‍යාවියන් ළඟටම ගිහින් හැරිලා ආවේ. කියන්න වැදගත් දෙයක් තියෙනවා. ඒ තමයි මේ වගේ සුන්දර පරිසරයක් ගැන අපිව දැනුවත් කරපු දිනුක තිලංග සොයුරාට අපේ හද පිරි ස්තුතිය. නැවත තවත් කොහේ හරි චාරිකාවකින් හමුවෙමු. ලංකාව කියන්නෙ ලස්සන රටක්. බලන්න දේවල් ගොඩක් තියෙනවා. ඒ නිසා ලියන්න දේවලුත් ගොඩක් තියේවි. :-)

වැඩිපුර පින්තූර බලන්න, යන්න මගේ මුහුණු පොතට.